ریسک مدل: تعریف ، مدیریت و مثال

آیا کنتون یک متخصص در اقتصاد و قوانین و مقررات سرمایه گذاری است. وی پیش از این نقش های سرمقاله ارشد را در Investopedia و Kapitall Wire برگزار می کرد و دارای مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد از مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی و دکتر فلسفه در ادبیات انگلیسی از NYU است.

گوردون اسکات به مدت 20+ سال یک سرمایه گذار فعال و تحلیلگر فنی اوراق بهادار ، آینده ، فارکس و سهام پنی بوده است. وی عضو هیئت بررسی مالی سرمایه گذاری Investopedia و همکار سرمایه گذاری برای پیروزی است. گوردون یک تکنسین بازار منشور (CMT) است. او همچنین عضو انجمن CMT است.

خطر مدل چیست؟

ریسک مدل نوعی ریسک است که در هنگام استفاده از یک مدل مالی برای اندازه گیری اطلاعات کمی مانند خطرات بازار یک شرکت یا معاملات ارزشمند استفاده می شود ، و مدل به طور ناکافی انجام می شود یا انجام می شود و منجر به پیامدهای نامطلوب برای شرکت می شود.

یک مدل یک سیستم ، روش کمی یا رویکردی است که به فرضیات و نظریه ها و تکنیک های اقتصادی ، آماری ، ریاضی یا مالی متکی است. این مدل ورودی های داده ها را به یک نوع خروجی کمی تخمین زده می کند.

موسسات مالی و سرمایه گذاران از مدل هایی برای شناسایی ارزش نظری قیمت سهام و مشخص کردن فرصت های معاملاتی استفاده می کنند. در حالی که مدل ها می توانند ابزارهای مفیدی در تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری باشند ، آنها همچنین می توانند در معرض خطرات مختلفی باشند که می تواند از استفاده از داده های نادرست ، خطاهای برنامه نویسی ، خطاهای فنی و تفسیر نادرست از خروجی های مدل ایجاد شود.

غذای اصلی

• در امور مالی ، از مدل ها به طور گسترده ای برای شناسایی ارزش های احتمالی سهام آینده ، فرصت های تجاری مشخص و کمک به مدیران شرکت در تصمیم گیری های تجاری استفاده می شود.
• هر زمان که از یک مدل به اندازه کافی دقیق برای تصمیم گیری استفاده شود ، خطر مدل وجود دارد.
• خطر مدل می تواند ناشی از استفاده از یک مدل با مشخصات بد ، برنامه نویسی یا خطاهای فنی یا خطاهای داده یا کالیبراسیون باشد.
• ریسک مدل را می توان با مدیریت مدل مانند آزمایش ، سیاست های حاکمیتی و بررسی مستقل کاهش داد.

درک خطر مدل

ریسک مدل زیر مجموعه ای از ریسک عملیاتی در نظر گرفته می شود ، زیرا ریسک مدل بیشتر بر بنگاه تأثیر می گذارد و از مدل استفاده می کند. معامله گران یا سایر سرمایه گذاران که از یک مدل معین استفاده می کنند ممکن است فرضیات و محدودیت های آن را کاملاً درک نکنند ، که این امر سودمندی و کاربرد خود مدل را محدود می کند.

در شرکت های مالی ، ریسک مدل می تواند بر نتیجه ارزیابی اوراق بهادار مالی تأثیر بگذارد ، اما این نیز عاملی در صنایع دیگر است. یک مدل می تواند به طور نادرست احتمال یک مسافر هواپیمایی را تروریست یا احتمال یا معامله کارت اعتباری کلاهبرداری پیش بینی کند. این می تواند به دلیل فرضیات نادرست ، برنامه نویسی یا خطاهای فنی و سایر عواملی باشد که خطر نتیجه ضعیف را افزایش می دهد.

مفهوم ریسک مدل به شما چه می گوید؟

هر مدل یک نسخه ساده از واقعیت است و با هرگونه ساده سازی ، این خطر وجود دارد که چیزی در آن حساب شود. فرضیات ساخته شده برای توسعه یک مدل و ورودی به مدل می تواند بسیار متفاوت باشد. استفاده از مدلهای مالی در دهه های گذشته ، در مرحله ای با پیشرفت در قدرت محاسبات ، برنامه های نرم افزاری و انواع جدید اوراق بهادار مالی بسیار شیوع یافته است. قبل از تهیه یک مدل مالی ، شرکت ها غالباً پیش بینی مالی را انجام می دهند ، این فرایندی است که با استفاده از آن انتظارات نتایج آینده را تعیین می کند.

برخی از شرکت ها ، مانند بانک ها ، از یک افسر ریسک مدل برای ایجاد یک برنامه مدیریت ریسک مدل مالی با هدف کاهش احتمال بروز ضرر مالی به دلیل مشکلات مربوط به ریسک مدل استفاده می کنند. مؤلفه های این برنامه شامل ایجاد حاکمیت و سیاست های مدل است. این همچنین شامل اختصاص نقش و مسئولیت ها به افرادی است که مدلهای مالی را بطور مداوم توسعه ، آزمایش ، پیاده سازی و مدیریت می کنند.

نمونه های دنیای واقعی از خطر مدل

مدیریت سرمایه بلند مدت

در سال 1998 ، مبهم مدیریت سرمایه بلند مدت (LTCM) به ریسک مدل نسبت داده شد. در این حالت ، یک خطای کوچک در مدل های رایانه ای شرکت به دلیل استراتژی تجارت بسیار اهرمی LTCM که به کار رفته است ، توسط چندین سفارش از بزرگی بزرگتر شد.

در اوج خود ، صندوق پرچین بیش از 100 میلیارد دلار دارایی مدیریت کرد و بازده سالانه بیش از 40 ٪ را گزارش کرد. LTCM مشهور به عنوان سهامداران اصلی دو برنده جایزه نوبل در اقتصاد داشت ، اما این شرکت به دلیل الگوی مالی خود که در آن محیط خاص بازار شکست خورد ، منفجر شد.

JPMorgan Chase

تقریباً 15 سال بعد ، JPMorgan Chase (JPM) از یک مدل با ارزش (VAR) که حاوی فرمول و خطاهای عملیاتی بود ، ضررهای تجاری گسترده ای را متحمل شد. مدیران ریسک از مدل های VAR برای برآورد ضررهای آینده استفاده می کنند که یک نمونه کارها به طور بالقوه می تواند متحمل شود. در سال 2012 ، جیمی دیمون مدیرعامل "Tempest in A Teapot" اعلام کرد که 6. 2 میلیارد دلار ضرر ناشی از معاملات در سبد اعتباری مصنوعی (SCP) است.

یک معامله گر موقعیت های مشتق بزرگی را ایجاد کرده بود که توسط مدل VAR که در آن زمان وجود داشته است پرچم گذاری شده است. در پاسخ ، مدیر ارشد سرمایه گذاری بانک تنظیماتی را در مدل VAR انجام داد ، اما به دلیل خطای صفحه گسترده در مدل ، ضررهای تجاری اجازه داده شد بدون سیگنال های هشدار دهنده از مدل جمع شوند.

این اولین بار نبود که مدل های VAR شکست خورده اند. در سال 2007 و 2008 ، مدل های VAR به دلیل عدم پیش بینی ضررهای گسترده بسیاری از بانک ها در طول بحران مالی جهانی مورد انتقاد قرار گرفتند.< SPAN> تقریباً 15 سال بعد ، JPMorgan Chase (JPM) از یک مدل با ارزش (VAR) که حاوی فرمول و خطاهای عملیاتی بود ، ضرر تجارت گسترده ای را متحمل شد. مدیران ریسک از مدل های VAR برای برآورد ضررهای آینده استفاده می کنند که یک نمونه کارها به طور بالقوه می تواند متحمل شود. در سال 2012 ، جیمی دیمون مدیرعامل "Tempest in A Teapot" اعلام کرد که 6. 2 میلیارد دلار ضرر ناشی از معاملات در سبد اعتباری مصنوعی (SCP) است.