منابع مختلف خطر را توضیح دهید

به طور سنتی سرمایه گذاران در مورد چندین منبع از خطرات کل ، مانند ریسک نرخ بهره و ریسک بازار ، که در زیر توضیح داده می شود ، صحبت کرده اند ، زیرا این اصطلاحات بسیار گسترده استفاده می شود. پس از این بحث ، ما منابع مدرن پرتفوی ریسک را تعریف خواهیم کرد ، که بعداً در مورد بحث در مورد نمونه کارها و نظریه بازار سرمایه مورد استفاده قرار می گیرد.

تنوع در بازده امنیتی ناشی از تغییر در سطح نرخ بهره به خطر نرخ بهره گفته می شود. چنین تغییراتی به طور کلی بر اوراق بهادار برعکس تأثیر می گذارد. یعنی سایر موارد برابر است ، قیمت های امنیتی به طور معکوس به نرخ بهره حرکت می کنند. ریسک نرخ بهره مستقیماً نسبت به سهام عادی اوراق را تحت تأثیر قرار می دهد ، اما هر دو را تحت تأثیر قرار می دهد و برای اکثر سرمایه گذاران بسیار مهم است.

تنوع بازده ناشی از نوسانات در بازار کلی یعنی بازار سهام کل به عنوان ریسک بازار گفته می شود_:همه اوراق بهادار در معرض خطر بازار قرار دارند ، اگرچه در درجه اول سهام مشترک را تحت تأثیر قرار می دهد. ریسک بازار شامل طیف گسترده ای از عوامل اگزوژن برای خود اوراق بهادار ، از جمله رکود اقتصادی ، جنگ ، تغییرات ساختاری در اقتصاد و تغییر در ترجیحات مصرف کننده است.

عاملی که بر همه اوراق بهادار تأثیر می گذارد ، خرید ریسک برق است یا این احتمال وجود دارد که قدرت خرید دلارهای سرمایه گذاری کاهش یابد/با تورم نامشخص ، بازده واقعی (تنظیم تورم) شامل ریسک حتی اگر بازده اسمی بی خطر باشد (به عنوان مثال ، اوراق قرضه خزانه داری).

خطر انجام تجارت در یک صنعت یا محیط خاص ، تجارت نامیده می شود ، به عنوان مثال ، AT& T ، نیروگاه تلفن سنتی ، امروزه در صنعت ارتباطات از راه دور به سرعت در حال تغییر است.

ریسک مالی با استفاده از تأمین مالی بدهی توسط هرچه بیشتر دارایی های تأمین شده توسط بدهی (بر خلاف حقوق صاحبان سهام) همراه است ، تغییرپذیری در بازده ها بزرگتر است ، و سایر موارد برابر هستند. ریسک مالی شامل مفهوم اهرم مالی است که در دوره های مالی مدیریتی توضیح داده شده است.

ریسک نقدینگی ریسک مرتبط با بازار ثانویه خاص است که در آن یک تجارت امنیتی انجام می شود. سرمایه گذاری که می تواند به سرعت و بدون امتیاز قابل توجه قیمت خریداری شود یا فروخته شود ، مایع در نظر گرفته می شود. هرچه عدم اطمینان بیشتر در مورد عنصر زمانی که امتیاز قیمت را در خود جای می دهد ، نقدینگی بیشتر می شود ، یک لایحه خزانه داری خطر نقدینگی کمی دارد یا در آن وجود ندارد ، در حالی که یک سهام کوچک بدون نسخه (OTC) ممکن است خطر نقدینگی قابل توجهی داشته باشد.

همه سرمایه گذاران که در سطح بین المللی سرمایه گذاری جهانی به طور فزاینده ای سرمایه گذاری می کنند ، پس از تبدیل شدن سودهای خارجی به ارز خود بر خلاف گذشته ، با چشم انداز عدم اطمینان در بازده روبرو می شوند ، بر خلاف گذشته وقتی که بیشتر سرمایه گذاران S. گزینه های سرمایه گذاری بین المللی را نادیده می گیرند ، امروز سرمایه گذاران باید تشخیص دهند و درک کنند. ریسک نرخ ارز ، که می تواند به عنوان تنوع در بازده اوراق بهادار ناشی از نوسانات ارز تعریف شود. خطر نرخ ارز گاهی اوقات ریسک ارز نامیده می شود. به عنوان مثال ، یک سرمایه گذار ایالات متحده که یک سهام آلمانی را که در مارک ها خریداری می کند خریداری می کند ، در نهایت باید بازده این سهام را به دلار تبدیل کند. اگر نرخ ارز در برابر سرمایه گذار حرکت کرده باشد ، ضرر و زیان ناشی از این حرکات "نرخ ارز" می تواند تا حدی یا کاملاً بازده اصلی کسب شده را نفی کند.

ریسک کشور همچنین از آن به عنوان ریسک سیاسی یاد می شود ، یک خطر مهم برای سرمایه گذاران امروزه احتمالاً اکنون از گذشته مهمتر است. با سرمایه گذاران بیشتری که در سطح بین المللی ، مستقیم و غیرمستقیم سرمایه گذاری می کنند ، باید سیاسی ، ثبات و زنده ماندن اقتصاد یک کشور در نظر گرفته شود. ایالات متحده به طور حتم کمترین کشور ، ریسک و سایر کشورها را می توان با استفاده از ایالات متحده به عنوان معیار ، به طور نسبی قضاوت کرد. نمونه هایی از کشورهایی که در دهه 1990 به نظارت دقیق نیاز داشتند به دلیل خطر کشور شامل اتحاد جماهیر شوروی سابق و یوگسلاوی ، چین ، هنگ کنگ و آفریقای جنوبی بودند. در اوایل قرن بیست و یکم ، چندین کشور در آمریکای جنوبی ، ترکیه ، روسیه و هنگ کنگ از جمله دیگر ، نیاز به توجه دقیق دارند.