تنظیم Crypto-Crypto-Crypto تحت MIFID II

در این مقاله مورد بحث قرار می گیرد که آیا مشتقات رمزنگاری شده ابزارهای مالی را تحت عنوان بازارهای دستورالعمل ابزارهای مالی 2014/65/اتحادیه اروپا (MIFID II) تشکیل می دهند. اگر جواب "بله" است ، شرکت هایی که در افراد سرپرست رمزنگاری می شوند ، باید در نظر بگیرند که آیا آنها باید مجاز باشند یا اینکه آیا می توانند از هرگونه معافیت یا محرومیت تحت MIFID II بهره مند شوند.

معرفی

بیت کوین ریشه در فلسفه های آنارشیستی و آزادیخواهانه دارد. برنامه نویسان آن می خواستند یک سیستم پرداخت ایجاد کنند که از حریم شخصی محافظت کند ، واسطه ها را قطع کند و توسط جامعه کاربران خود پایدار باشد. بیت کوین و فناوری لجر توزیع شده مرتبط با آن (DLT) به این آرزوها دست یافتند. در واقع خوب که بیت کوین در کسانی که می خواستند بودجه را به طور ناشناس حرکت دهند - به عنوان کاربران مواد مخدر ، پولشویی ها و شهروندان کشورها با کنترل مبادله ، علاقه مندترین کاربران خود را پیدا کردند.

بیت کوین از آن زمان تاکنون راه طولانی را طی کرده است. اگرچه ارزهای آواره نشده (و شک و تردید وجود دارد) ، اما به یک دارایی سرمایه گذاری بسیار عمومی تبدیل شده است ، البته با نوسانات قابل توجه قیمت. اعتبار سنجی نرم افزار آن مجموعه ای از سایر ارزهای رمزنگاری شده (همچنین به عنوان "نشانه های تبادل") ، نشانه های امنیتی و نشانه های ابزار را ایجاد کرده است. بیت کوین مکالمات مربوط به تأثیر فناوری در بخش ها را به عنوان مراقبت های بهداشتی ، بانکی ، قانون و کشاورزی به وجود آورده است.

واسطه ها ، بانک های مرکزی و تنظیم کننده ها - همان واسطه ها و مقامات برنامه نویسان اصلی به دنبال دور زدن بودند - مشغول ترکیب و تنظیم ارزهای رمزنگاری شده در زیرساخت های مربوطه و چارچوب های قانونی خود هستند.

برای نویسندگان ، "جریان اصلی" این محصول قبلاً شورشی در رشد مشتقات رمزنگاری مشهود است (که متعاقباً به عنوان "مخازن رمزنگاری" گفته می شود). اکنون خرید و فروش معاملات آتی بیت کوین در صرافی هایی مانند CME و cryptofacilities امکان پذیر است. در اکتبر سال 2019 ، بلومبرگ گزارش داد که میانگین حجم معاملات روزانه مشتقات بیت کوین بین 5 میلیارد دلار و 10 میلیارد دلار آمریکا است که از 10 تا 18 بار از حجم لکه های بیت کوین فراتر رفته است. مطمئناً برای افراد سرپرست رمزنگاری شده می تواند به خودی خود به یک کلاس دارایی تبدیل شود.

دامنه این مقاله

این مقاله به دو بخش تقسیم شده است. این قسمت 1 بحث می کند که آیا مشتقات رمزنگاری ابزارهای مالی را تحت بازارهای دستورالعمل ابزارهای مالی 2014/65/ اتحادیه اروپا (MIFID II) تشکیل می دهند. اگر جواب "بله" است ، شرکت هایی که در افراد سرپرست رمزنگاری می شوند ، باید در نظر بگیرند که آیا آنها باید مجاز باشند یا اینکه آیا می توانند از هرگونه معافیت یا محرومیت تحت MIFID II بهره مند شوند.

طبقه بندی مبدلهای رمزنگاری شده به عنوان ابزارهای مالی ، میزبان دیگری از تعهدات دیگر ، مانند حاشیه نویسی و گزارش تحت مقررات زیرساخت بازار اروپا (EMIR) و همچنین حمایت از سرمایه گذار (به عنوان مثال افشای افشای ، بهترین اجرای ، مناسب بودن و ارزیابی های مناسب) و سایر رفتارها است. الزامات تجاری تحت MIFID II.

شرکت ها همچنین باید از طریق ملاحظات عملی مانند به دست آوردن قیمت مرجع منظم و خطرات پذیرش ارزهای رمزنگاری شده به عنوان وثیقه حرکت کنند. این تعهدات و ملاحظات در قسمت 2 این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد و آیا می توان به عنوان "سرمایه گذاری های مشخص" و "سرمایه گذاری های کنترل شده" را به ترتیب ، به ترتیب ، دستور فعالیت های تنظیم شده انگلیس و دستور تبلیغات مالی طبقه بندی کرد.

مشتقات رمزنگاری به طور مرتب در لیست ابزارهای مالی MIFID II قرار نمی گیرند. با این وجود ، دلایل کافی برای نتیجه گیری وجود دارد که حداقل مبدلهای رمزنگاری شده با پول نقد ، ابزارهای مالی را تشکیل می دهند. در واقع ، این مطابق با دیدگاه سازمان رفتار مالی است. در یک بیانیه سیاست در مورد Cryptoassets ، تنظیم کننده موارد زیر را مشخص کرد:

محصولاتی که نشانه های ارجاع ، مانند ابزارهای مشتق ، به احتمال زیاد به عنوان سرمایه گذاری های مشخص شده در محیط نظارتی قرار می گیرند (یا به عنوان گزینه ها ، معاملات آتی یا قراردادها برای تفاوت تحت RAO). این محصولات همچنین قادر به ابزارهای مالی تحت MIFID II هستند.

این مقاله محدود به مشتقات بدون نسخه (OTC) است که به ارزهای رمزنگاری شده (یعنی نشانه های تبادل) مراجعه می کنند. در این مقاله بحث نشده است که مبدلهای رمزنگاری شده توسط مبادله (به عنوان مثال آینده) یا انواع دیگری از نشانه ها مانند نشانه های امنیتی و نشانه های ابزار ارائه شده است. تجزیه و تحلیل نظارتی این ابزارهای دیگر می تواند بسیار متفاوت باشد. به عنوان مثال ، نشانه های امنیتی مرتبط با ابزارهای مالی (به عنوان مثال اوراق بهادار) خود ابزار مالی هستند. بنابراین ، می توان به راحتی نتیجه گرفت که مبدلهای رمزنگاری شده از آنها نیز ابزارهای مالی هستند. همانطور که در زیر مورد بحث قرار گرفت ، تجزیه و تحلیل ارزهای رمزنگاری شده با اشاره به نشانه های مبادله ای چندان ساده نیست با توجه به اینکه خود نشانه های مبادله اساسی ابزارهای مالی نیستند. سرانجام ، این مقاله هیچ تغییری در چارچوب نظارتی انگلیس در نتیجه Brexit به وجود نمی آورد.

Crypto-Cedivatives به عنوان ابزارهای مالی

دستورالعمل MIFID II دارای لیست محدودی از ابزارهای مالی (SC ، ضمیمه I) است. بخش های (4) تا (10) این لیست مشتقات را نشان می دهد. برای سهولت مرجع ، متن کامل S (4) و (8) تا (10) به شرح زیر است:

"(4) گزینه ها ، معاملات آتی ، مبادله ها ، توافق نامه های نرخ رو به جلو و سایر قراردادهای مشتق مربوط به اوراق بهادار ، ارزها ، نرخ بهره یا بازده ، کمک هزینه های انتشار یا سایر ابزارهای مشتقات ، شاخص های مالی یا اقدامات مالی که ممکن است از نظر جسمی یا به صورت نقدی حل و فصل شوند.

(8) ابزارهای مشتق برای انتقال ریسک اعتباری.

(9) قراردادهای مالی برای اختلاف ؛

(10) گزینه ها ، معاملات آتی ، مبادله ها ، توافق نامه های نرخ رو به جلو و سایر قراردادهای مشتق مربوط به متغیرهای اقلیمی ، نرخ حمل و نقل یا نرخ تورم یا سایر آمار رسمی اقتصادی که باید به صورت نقدی حل و فصل شوند یا ممکن است به صورت نقدی به صورت نقدی تسویه حساب شوندطرفین غیر از دلیل پیش فرض یا رویداد خاتمه دیگر ، و همچنین سایر قراردادهای مشتق مربوط به دارایی ها ، حقوق ، تعهدات ، شاخص ها و اقداماتی که در این بخش ذکر نشده است ، که دارای ویژگی های سایر ابزارهای مالی مشتق است ، با توجه بهاز جمله ، آنها در یک بازار تنظیم شده ، OTF [تسهیلات تجاری سازمان یافته] یا MTF [تسهیلات تجاری چند جانبه] معامله می شوند. "

خواندن سریع نشان می دهد که ابزارهای موجود در این بخش ها دارای انواع قراردادها و خصوصیات مرتبط هستند. به عنوان مثال ، S (4) می تواند در مورد گزینه (نوع قرارداد) ارجاع اوراق بهادار یا پول نقد یا از نظر جسمی (هر دو ویژگی) استفاده کند. بخش (10) می تواند در مورد مبادله (نوع قرارداد) که به متغیرهای آب و هوایی که پول نقد (هر دو ویژگی) دارند) مراجعه کند.

خواننده ممکن است متوجه شده باشد که نویسندگان از تنظیم متن S (5) تا (7) خودداری کرده اند. این امر به این دلیل است که این بخش ها (5) تا (7) فقط در مورد ابزارهایی اعمال می شوند که مرجع اصلی آنها کالاهاست. مرجع اساسی یک مشتق رمزنگاری ، زمینه ساز مربوط به یک Litecoin از نظر جسمی است ، رمزنگاری Litecoin است.) اجماع تعیین شده این است که ارزهای رمزپایه کالا نیستند و بنابراین می توانیم مطمئن باشیم که این بخش ها برای افراد مبتلا به رمزنگاری بی ربط نیستند.

حتی با این کاهش مفید ، هنوز هم به درجه ای از تفسیر (پیچیده) نیاز دارد تا مشخص شود که آیا بخش های باقیمانده ("بخش های مربوطه") در مورد مبدلهای رمزنگاری اعمال می شود. این امر عمدتاً به دلیل عدم اطمینان در مورد اینکه آیا مرجع زیربنایی های رمزنگاری شده (یعنی ارزهای رمزنگاری شده آنها) در زیربنای مشخص شده در این بخش های مربوطه قرار می گیرد. اکنون با جزئیات بیشتر به انواع و ویژگی های قرارداد مشخص شده در بخش های مربوطه نگاه می کنیم.

انواع قرارداد

بخش های مربوطه طیف وسیعی از انواع قراردادها مانند مبادله ، گزینه ها ، معاملات آتی ، توافق نامه های نرخ رو به جلو ، قراردادهای اختلاف (CFD) و مشتقات اعتباری را ارائه می دهد. هنگامی که با هم جمع می شوند ، دامنه به اندازه کافی گسترده است تا اکثریت قریب به اتفاق مشتقات معامله شده در بازارها را ضبط کند. با این حال ، برخی از بخش های مربوطه فقط در مورد انواع خاص قرارداد اعمال می شود. به عنوان مثال ، S (8) محدود به مشتقات اعتباری است. بر خلاف S (10) ، S (4) پوشش های رو به جلو اما آینده نیست. علاوه بر این ، به نظر می رسد که S (10) "همه" است که از "هر قرارداد مشتقات دیگر" یاد می کند.

مشخصات

در معرض خطر عمومی سازی ، بخش های مربوطه به سه ویژگی اصلی زیر وابسته است:

• مرجع اساسی ؛
• این که آیا ابزار OTC است یا مبادله معامله می شود.
• روش حل و فصل ابزار.

فقط برخی از بخش های مربوطه هر سه این ویژگی ها را با توجه به نوع قرارداد مشخص می کنند ، اما هر بخش از این دست حداقل یکی از آنها را مشخص می کند.

مرجع اساسی

شاید مهمترین ویژگی مرجع اساسی باشد. بسیاری از بخش های مربوطه فقط در صورتی که از یک نوع قرارداد خاص باشد که به یک زیربنای خاص اشاره می کند ، ابزاری را می گیرند. همانطور که قبلاً نیز گفته شد ، زیربنای رمزنگاری رمزنگاری رمزنگاری مربوطه است. تعداد زیادی از زمینه های اساسی آشکارا بی ربط هستند (به عنوان مثال اوراق بهادار ، نرخ بهره ، بازده ، کمک هزینه انتشار ، متغیرهای آب و هوایی). علاوه بر این ، با اطمینان می توانیم بگوییم که ارزهای رمزنگاری نیز ارز و کالا نیستند.

حداقل در حال حاضر ، ارزهای رمزپایه ویژگی های لازم پول را نشان نمی دهند. استفاده از آنها به عنوان ابزاری برای مبادله به شدت محدود شده و نوسانات آنها باعث می شود که آنها در حال حاضر به عنوان یک فروشگاه ارزش غیر قابل استفاده باشند. علاوه بر این ، آنها تعریف MIFID II از یک کالا را برآورده نمی کنند (یعنی "کالاهایی از طبیعت قارچ که قادر به تحویل هستند"). این امر به این دلیل است که به نظر می رسد که ارزهای رمزنگاری شده دارایی های نامشهود هستند که ویژگی های غیرقانونی را نشان می دهند. هر cryptocurrency معامله شده می تواند به طور جداگانه در سوابق یک دفترچه توزیع شده قابل شناسایی باشد.

آنچه کمتر مشخص است این است که آیا ارزهای رمزنگاری می توانند به نوعی شاخص های (مالی) باشند یا (مالی) (همانطور که در S (4) و (10) ذکر شده است. دیدگاه نویسندگان این است که ، در جایی که قیمت مرجع یک مشتق رمزنگاری توسط عامل محاسبه با استفاده از یک روش از منابع عمومی چندگانه (به عنوان مثال برای حساب های معاملاتی در مبادلات مختلف) حاصل می شود ، پس از آن برای cryptocurrency (یا یک خروجی امکان پذیر است. با استفاده از قیمت های متعدد آن) به عنوان یک شاخص یا اندازه گیری تفسیر می شود.

پشتیبانی از این دیدگاه را می توان در مقررات مربوط به کمیسیون (EU) 2017/565 از 25 آوریل 2016 در رابطه با MIFID II (آیین نامه تفویض شده) یافت. ماده 8 (g) رنگ مربوط به اندام دوم S (10) را ارائه می دهد و به طور آزادانه از یک فهرست یا اندازه گیری "مربوط به قیمت یا ارزش یا حجم معاملات در هر دارایی ، درست ، خدمات یا تعهد" صحبت می کند.

شایان ذکر است که مقررات معیار اتحادیه اروپا (BMR) یک شاخص را به صورت زیر تعریف می کند:

هر شکل: (الف) که منتشر شده یا در دسترس عموم قرار می گیرد.(ب) که به طور مرتب مشخص می شود: (i) کاملاً یا جزئی با استفاده از فرمول یا هر روش دیگر محاسبه یا با ارزیابی. و (ب) بر اساس ارزش یک یا چند دارایی یا قیمت اساسی ، از جمله قیمت های تخمین زده شده ، نرخ بهره واقعی یا برآورد شده ، نقل قول ها و نقل قول های متعهد یا سایر مقادیر یا نظرسنجی.

در حالی که BMR مطمئناً قبل از مراجعه به یک شاخص ، الزامات اضافی را فراهم می کند ، برای اهداف ما می توانیم ببینیم که اصطلاح "شاخص" به خودی خود تحت قانون دیگر اتحادیه اروپا تعریف شده است.

سرانجام ، همانطور که در قسمت 2 این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت ، اجماع رو به رشد وجود دارد که ارزهای رمزنگاری شده اموال را تشکیل می دهند. این بدان معناست که آنها به طور بالقوه می توانند یکی دیگر از موارد اساسی در S (10) - دارایی ها را تشکیل دهند.

OTC یا مبادله معامله شد

برخی از بخش های مربوطه بین OTC و ابزارهای مبادله مبادله تمایز دارند. به طور کلی ، بخش های مربوطه مشتقات مبادله ای مبادله را بیشتر از ابزارهای OTC می دانند.

روش تسویه حساب

برخی از بخش های مربوطه نیز بین پول نقد و مشتقات تنظیم شده از نظر جسمی تفاوت دارند. آنها هر نوع قرارداد قابل اجرا را که پول نقد حل می شود ، می گیرند. از طرف دیگر ، تعدادی استثناء برای ابزارهای مستقر در زمینه جسمی وجود دارد. همانطور که در آیین نامه هیئت مشخص شده است ، یک محرومیت قابل توجه قراردادهای نقطه ای از نظر جسمی است.

استفاده از بخش های مربوطه در مورد مخازن مختلف رمزنگاری

اکنون ما به برخی از انواع قراردادهای مشتق رمزنگاری-رو به جلو ، مبادله و گزینه ها-روی می آوریم تا ببینیم که آیا آنها توسط بخش های مربوطه گرفتار می شوند.

مبادله مشتق رمزنگاری

مبادله ها به طور هماهنگ پول نقد حل و فصل می شوند. نمونه هایی از مبادلات رمزنگاری وانیلا ساده شامل CFD و مبادله دائمی است. در مورد CFDS ، طرفین با مراجعه به تفاوت بین قیمت افتتاح و قیمت فعلی رمزنگاری زیربنایی ، سود یا ضرر می کنند. در مورد مبادلات دائمی ، یک طرف بسته به اینکه قیمت دائمی بالاتر یا پایین تر از قیمت نقطه cryptocurrency باشد ، هزینه بودجه را به طرف مقابل می پردازد. نمونه ای از مبادله ساختاری ، یک فروشنده و مبادله مشتری است ، مثلاً ، یک جریان نقدی مبتنی بر LIBOR برای جریان نقدی بر اساس قیمت لکه های بیت کوین.

مبادلات مشتق رمزنگاری به طور بالقوه تحت S (4) ، (9) و (10) قرار می گیرد.

• مبادله هایی که زیر آن مرجع شاخص های مالی است یا اقدامات مالی می تواند توسط S (4) گرفتار شود. همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت ، این امکان وجود دارد که قیمت Cryptocurrency اساسی (یا ادغام قیمت های آن) به عنوان یک شاخص یا اندازه گیری مشاهده شود.(با توجه به اینکه مبادله ها در هر رویدادی پولی - و بنابراین مالی - از نظر مالی هستند - به احتمال زیاد برای اهداف ما بی ربط نیست.)
• بخش (9) در مورد "قراردادهای مالی برای اختلافات" اعمال می شود. این بخش را می توان به طور گسترده ای تعبیر کرد که در مورد همه مبادلات مشتق رمزنگاری بر اساس مبنای مبادله جریان های مختلف مالی است. از طرف دیگر ، این امکان وجود دارد که دامنه این بخش فقط به ابزارهای CFD محدود شود.
• اندام دوم S (10) به گونه ای طراحی شده است که فقط برای ابزارهای تنظیم شده پول نقد باشد.(اتفاقاً ، اولین اندام S (10) در مورد مشتقات رمزنگاری صدق نمی کند زیرا ارزهای رمزنگاری شده هیچ یک از مرجع های مشخص شده در آن را تشکیل نمی دهند). اندام دوم در مورد "هر قرارداد مشتق دیگر مربوط به دارایی ها اعمال می شود. شاخص ها و اقداماتی که در این بخش ذکر نشده است ، که ویژگی های سایر ابزارهای مالی مشتق را دارند ، با توجه به اینکه آیا از جمله ، آنها در یک بازار تنظیم شده ، OTF یا MTF معامله می شوند. همانطور که قبلاً بحث شد ، امکان استفاده از رمزنگاری به عنوان دارایی وجود دارد. علاوه بر این ، با استفاده از همان استدلال برای S (4) ، رمزنگاری اساسی را می توان به عنوان یک شاخص یا اندازه گیری درمان کرد.

مبادله یک مشتق باستانی است و بنابراین "ویژگی های سایر ابزارهای مالی مشتق" را برآورده می کند. سرانجام ، مراجعه به ابزار مبادله ای که مبادله شده است نشانگر و اجباری نیست و بنابراین عدم رضایت آن توسط مبادله OTC برای تجزیه و تحلیل کشنده نیست.

گزینه ها

نمونه ای از گزینه Crypto-Cerivative یک سرمایه گذار است که حق فروش دارد (یعنی "قرار دادن") بیت کوین خود را برای یک قیمت از پیش تعیین شده ("قیمت قرار داده شده") در صورتی که قیمت نقطه ای از زیر چنین قرار گرفته است ، به طرف مقابلقیمت. برعکس ، در یک گزینه تماس ، سرمایه گذار حق خرید (یعنی "تماس") بیت کوین را از طرف مقابل دارد اگر قیمت نقطه بالاتر از قیمت از پیش تعیین شده ("قیمت تماس") باشد. گزینه ها می توانند به صورت نقدی یا از نظر جسمی تنظیم شوند.

به دلایلی که در بالا در مورد شاخص ها و اقدامات گفته شد ، یک گزینه رمزنگاری شده با پول نقد به طور بالقوه توسط S (4) و (10) ضبط می شود. همین تجزیه و تحلیل در مورد گزینه رمزنگاری شده از نظر جسمی تنظیم شده است ، هرچند که فقط به طور بالقوه توسط S (4) اسیر می شود زیرا S (10) محدود به ابزارهای تنظیم شده نقدی است.

به جلو

نمونه ای از یک پیشرو رمزنگاری ، یک سرمایه گذار است که برای فروش بیت کوین خود به طرف مقابل با قیمت از پیش تعیین شده در تاریخ آینده وارد قرارداد می شود. رو به جلو می تواند پول نقد یا از نظر جسمی تنظیم شود. یک پیشرو رمزنگاری شده با پول نقد ، به طور بالقوه توسط S (10) اسیر می شود ، بار دیگر به دلیل دلایلی که در بالا در مورد شاخص ها و اقدامات مورد بحث قرار گرفت. با این حال ، موقعیت یک مشتق رمزنگاری شده جسمی به جلو به طور قابل توجهی کمتر واضح است. در مورد خواندن دقیق ، S (4) با توجه به اینکه آنها به عنوان یک نوع قرارداد مشخص نشده اند ، در مورد Forwards صدق نمی کند. در نتیجه ، این امکان وجود دارد که از نظر جسمی رمزنگاری شده به صورت جسمی در خارج از MIFID II قرار بگیرد.

نتیجه

وقتی MiFID در سال 2014 وارد عمل شدیم ، به وضوح به عنوان ابزارهای مالی در نظر گرفته نمی شد و به نظر می رسد که این مورد در سال 2018 دوباره تجدید نظر شد. بنابراین ، این موضوع ساخت و ساز است که آیا آنها توسط این قانون گرفتار شده اندبشربا توجه به پتانسیل قرار دادن آنها در چندین بخش مربوطه و همچنین موقعیت اتخاذ شده توسط FCA ، به نظر می رسد محتاطانه این دیدگاه را اتخاذ کنید که حداقل مشتقات رمزنگاری شده با پول نقد-اگر نه به طور کامل ، در آن زمان-در داخل مقررات قرار بگیرند. محیط

اگر سؤالی دارید یا می خواهید اطلاعات بیشتری کسب کنید ، با طارق راشید یا فلیشیا دی توماسو در تماس باشید.

این مقاله ابتدا در شماره مارس مجله بین المللی بانکی و حقوق مالی Butterworths ظاهر شد.