اولویت سیاست قاطعانه عمل می کند

هراس از اواسط ماه سپتامبر بازارهای مالی جهانی را به خود جلب کرده است و تهدید می کند که چشم انداز اقتصادی جهانی را از رکود خفیف به بدترین رکود جهانی در بیش از 30 سال تبدیل می کند.

این وحشت از سه هفته پیش آغاز شد ، هنگامی که بازارهای اعتباری کوتاه مدت در اروپا و ایالات متحده پس از عدم موفقیت برادران لمان و نجات AIG بر شرایط تنبیهی یخ زدند.

کاهش شدید و هماهنگ نرخ بهره سیاست می تواند یک شوک کمبودی مفید برای بازارهای مالی در حالت مجازی از ایست قلبی به کار بگیرد.

ترس با مداخلات دولت های اروپایی برای نجات یا ملی سازی پنج بانک بزرگ شدت گرفت. در بسیاری از موارد ، بازارهای سهام عدالت فروخته می شوند. بازارهای سهام در حال ظهور به ویژه مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و برای چندین وام گیرنده در حال ظهور در حال ظهور به همراه انفجار عمومی در گسترش ریسک بازار اعتباری به شدت افزایش یافت.

رکود شدید در بازار مسکن ایالات متحده و مشکلات مشابه در برخی از کشورهای اروپایی (از جمله انگلستان ، ایرلند و اسپانیا) برخی از استرس در بازارهای مالی را تحت تأثیر قرار می دهد.

اما وحشت از متناسب با وخامت در شرایط اقتصادی رشد کرده است. تهدید اصلی این است که ادامه استرس شدید در بازارهای مالی به یک پیشگویی خود تحقق بخشیده می شود و اقتصاد جهانی را به رکود شدید سوق می دهد.

حتی اگر بحران مالی طی چند هفته آینده کاهش یابد ، آسیب های اقتصادی قابل توجهی در حال حاضر انجام شده است. به جای پیش بینی من از 3. 4 درصد رشد تولید ناخالص داخلی واقعی جهان برای سال 2009 که دو هفته پیش ساخته شده بود ، اکنون فقط 2. 6 درصد رشد را بر اساس سال گذشته پیش بینی می کردم.

بیشتر کشورهای بزرگ صنعتی ، از جمله ایالات متحده ، در اواخر سال جاری و اوایل آینده در رکود اقتصادی آشکار خواهند بود و پیش بینی رشد سال گذشته برای کشورهای صنعتی به 0. 4 درصد کاهش می یابد-از سال 1982.

رشد برای اقتصادهای نوظهور بازار برای اولین بار از سال 2002 کمتر از 5 درصد خواهد بود.

اگر بحران مالی به زودی کاهش نیافته باشد ، احتمالاً عمیق تر می شود ، زیرا ترس از تضعیف اقتصاد جایگزین یا تقویت وحشت می شود. نتیجه پس از آن به یک کاهش آشکار در تولید ناخالص داخلی جهانی تبدیل می شود که از زمان فروپاشی رونق تورمی اوایل دهه 1970 و اولین شوک قیمت نفتی جهان دیده نمی شود.

اولویت سیاست این است که قاطعانه عمل کنید تا وحشت را مهار کنید و چیزی را به عملکرد عادی به بازارهای کلیدی مالی ، به ویژه بازارهای اصلی برای اعتبار کوتاه مدت بازگرداند.

معمولاً به دلیل اختلاف در شرایط اقتصادی و اولویت های سیاست ، اقدامات سیاست پولی هماهنگ توسط پیشرو در بانکهای مرکزی ایده خوبی نیست. عاقلانه ، بانک مرکزی اروپا (ECB) در اواخر سال گذشته و اوایل سال جاری که به فدرال رزرو در زمینه تسکین پولی پیوست ، به تماس های شکایتی توجه نکرد.

با این حال ، اکنون ، با تورم تیتر در مقابل کاهش قیمت کالاهای جهانی و با رشد تولید ناخالص داخلی در منطقه یورو از سه ماهه اول ، اولویت سیاست بانک مرکزی اروپا باید آرامش وحشت و پیشگیری از رکود غیر ضروری عمیق باشد.

این اولویت با فدرال رزرو و سایر بانکهای مرکزی به اشتراک گذاشته می شود. کاهش شدید و هماهنگ نرخ بهره سیاست می تواند یک شوک کمبودی مفید برای بازارهای مالی در حالت مجازی از ایست قلبی به کار بگیرد. عنصر غافلگیرانه در چنین اقدامات هماهنگ احتمالاً باعث افزایش ارزش شوک آن می شود.

همکاری مداوم بین بانکهای مرکزی در پمپاژ نقدینگی در بازارهای کلیدی بین بانکی و اطمینان از توزیع مؤثر آن نیز ضروری است. توافق کلی برای مداخله به طور مؤثر برای جلوگیری از اختلال سیستمیک از مشکلات در موسسات مالی فردی به همان اندازه حیاتی است. وسایل مداخله معمولاً مورد توافق قرار نمی گیرد ، اما دولت ها معمولاً باید مسئولیت تزریق سرمایه را بر عهده بگیرند ، در حالی که بانک های مرکزی با مسائل مربوط به نقدینگی برخورد می کنند.

در ساختار و اجرای مداخلات ، نگرانی های مربوط به محدود کردن خطر اخلاقی باید در ذهن داشته باشد اما نباید بر نیاز بر نیاز به آرامش وحشت حاکم شود.

هماهنگی سیاست های مالی از اهمیت کمتری برخوردار است ، دستیابی به آن دشوارتر است و این خطر را ایجاد می کند که عدم موفقیت در تلاش های اعلام شده برای دستیابی به آن ، اعتماد به نفس را بیشتر تضعیف می کند.

کشورهای در حال ظهور بازار که به کشورهای صنعتی به شدت صادرات می کنند ، به صادرات کالاها بسیار وابسته هستند یا نیاز به ورود سرمایه قابل توجهی دارند ، احتمالاً استرس قابل توجهی دارند.

صندوق بین المللی پول ممکن است نیاز به از سرگیری وام به برخی از این موارد داشته باشد. سایر بازارهای نوظهور ، مانند چین ، باید از اتاقی که برای سیاست های توسعه داخلی دارند استفاده کنند اما باید از استهلاک رقابتی به عنوان راهی برای تقویت رشد جلوگیری کنند.

به طور کلی ، کشورهای نوظهور در حال ظهور شکایت خواهند کرد که آنها در بحران فعلی قربانیان بی گناه هستند و اصرار بر صدا در بحث در مورد اصلاحات برای کاهش خطر بحران های آینده خواهند داشت.

آنها در هر دو امتیاز درست هستند. زمان گذشته است که بحث های جدی در مورد سیستم مالی بین المللی می تواند به طور مشروعیت محدود به G7 یا G10 باشد. از نظر متقارن ، زمان زمانی فرا رسیده است که کشورهای در حال ظهور بازار باید به عنوان اعضای کامل و تعاونی جامعه بین المللی بر عهده بگیرند-آیا این مسئله امور مالی ، تجارت یا تغییرات جهانی آب و هوا است.